English? Scroll down!

“Mijn hersenen hebben gewoon veel te veel tabjes openstaan.”

In mijn laatste twee blogs sprak over AD(H)D en de vermoeidheid. De meest normale zaken kosten ons ontzettend veel energie, omdat we alles horen en zien. Zoals ik al eerder vertelde, prikkels zijn werkelijk OVERAL. Op het moment dat ik deze blog schrijf, is het echter stil in om me heen en stiekem geniet ik er ontzettend van. Zo gaat het al sinds maart, het moment dat Nederland naar een “intelligente” lockdown ging.

Ook journaliste Marion van Es geniet stiekem van de “intelligente” lockdown. In Vrouw kwam ik een artikel tegen, waarin zij vertelt over hoe zij de lockdown ervaart. Het artikel was voor mij een en al herkenning en dat heeft me aan het denken gezet. Inderdaad, prikkels maken AD(H)D’ers moe en het trekt letterlijk onze batterij leeg. Sinds maart is er echter geen sprake meer van mensenmassa’s en grote feestjes en stiekem functioneer ik stukken beter zonder al de prikkels om me heen. Ik voel me er bijna schuldig om. Ik hoop natuurlijk wel, net als iedereen, dat er snel een einde komt aan deze coronacrisis.

Ondanks dat ik nu ontzettend kan genieten van de stilte, de rust en weinig prikkels, heb ik in het begin wel erg moeten wennen. Flexibiliteit kwam om de hoek kijken en laat dat nu niet het sterkste punt zijn van AD(H)D’ers. Gelukkig heb ik me weten aan te passen (uiteindelijk). Zo weinig prikkels doen me goed, ik voel me relaxed en ik krijg meer gedaan dan wanneer ik op school (in de drukte) zou zitten.

Sommigen in mijn omgeving vonden het daarentegen verschrikkelijk en dat snap ik misschien ook wel. Het leven kwam tot stilstand en vrienden, vriendinnen en familie moesten elkaar missen. Ja, ik mis jullie ook, maar wat is het fijn om ook even helemaal bij te komen en op te laden. Geen sociale verplichtingen of gezellig doen, terwijl ik daar misschien helemaal geen zin in heb. Ik ben ook heus wel sociaal, vaak ben ik zelfs té aanwezig en té enthousiast. Ik merk echter dat mijn AD(H)D minder heftig is en dat mijn hoofd en lichaam helemaal tot rust komen in een prikkelarme maatschappij. Kom jij stiekem ook tot rust?

Wil je een reactie achterlaten, maar niet je naam of e-mailadres achterlaten? Geen probleem, dat kan ook, vul alleen de reactie in en klik op reactie plaatsen.

---

“My brain has just too many tabs open.”

In my last two blogs I spoke about AD(H)D and the fatigue. The most normal things cost us a lot of energy because we hear and see everything. As I said before, the stimuli are really EVERYWHERE. However, the moment I write this blog, it is quiet around me and I secretly enjoy it. This has been the case since March when the Netherlands went to an “intelligent” lockdown.

Journalist Marion van Es also secretly enjoys the “intelligent” lockdown. In Woman, I came across an article in which she talks about how she experiences the lockdown. The article was all recognition to me and that got me thinking. Indeed, external stimuli make people with AD(H)D tired and it literally drains our battery. However, since March there are no more crowds and large parties and secretly I function way much better without all the external stimuli around me. I almost feel guilty about it. Of course, I hope, like everyone else, that this corona crisis will come to an end soon.

Although I can now really enjoy the silence, the peace and few external stimuli, I had to get used to it in the beginning. Flexibility came into play and let that not be the strongest point of people with AD(H)D. Fortunately, I managed to adjust (eventually). So few external stimuli do me good, I feel relaxed and I get more done than if I were in school.

Some in my area, on the other hand, thought it was terrible and I may understand that. Life came to a halt and friends, lovers and family had to miss each other. Yes, I miss you too, but how nice is it to fully recover and recharge. No social obligations or socializing, while I may not feel like it at all. I really am very social, often I am even too present and too enthusiastic. However, I noticed that my AD(H)D is less intense and my head and body completely relax in a low-stimulus society. Are you secretly relaxing too?

Do you want to leave a comment, but don’t want to leave your name or email address? No problem, you can, just fill in the comment section and click post comment.