English? Scroll down!

Vorige week, toen ik mijn laatste blog schreef, was het stil om me heen en ik genoot daar ontzettend van. Geen tot weinig prikkels, ik functioneer gewoon veel beter wanneer het stil en rustig is. De (tijdelijke) prikkelarme maatschappij doet me goed en ik voel me relaxed. Of toch niet helemaal?

Ik sprak een aantal weken geleden over AD(H)D en vermoeidheid. AD(H)D’ers worden sneller moe dan anderen, omdat we alles horen, zien en voelen. Zoals ik al eerder zei, de prikkels zijn werkelijk overal! In de (tijdelijke) prikkelarme maatschappij komen mijn hoofd en lichaam echter niet helemaal tot rust. Iets klopt er niet?

Oeps, helemaal vergeten natuurlijk. Ondanks dat ik op dit moment geniet van alle rust en stilte in de (tijdelijke) prikkelarme maatschappij, staat mijn hoofd 24 uur per dag, 7 dagen in de week aan. Het is daar, in mijn hoofd, continue een complete chaos. AD(H)D’ers hebben bijna altijd het hoofd vol met zo ontzettend veel gedachtes. Je kan het vergelijken met tabjes en mapjes. Wij hebben gewoon áltijd te veel tabjes en mapjes openstaan.  

Verder vinden we ieder tabje en mapje ook even belangrijk. We vinden het lastig om de belangrijke tabjes en mapjes te onderscheiden van de minder belangrijke tabjes en mapjes. Op die manier wordt het nog meer een chaos, omdat alles (belangrijk en onbelangrijk) door elkaar staat. Het zorgt er soms voor dat de tabjes en mapjes met belangrijke informatie worden vergeten of niet goed verwerkt worden. Ontzettend handig natuurlijk. Ook dit vergt veel energie en maakt AD(H)D’ers sneller moe.

Inmiddels ben ik al ruim 4 jaar bewust van deze chaos en drukte in mijn hoofd. Ongeacht of het rustig en stil om me heen is of helemaal niet, de chaos en drukte is altijd bij me. Soms is dat wel gezellig, maar vaak niet. Het kost me veel energie en vaak vergeet ik (belangrijke) dingen. Zo is plannen ook absoluut niet mijn sterkste punt. Wat helpt? Stiekem weet ik dat niet. Ondertussen ben ik dus 4 jaar verder met de kennis dat ik AD(H)D heb en de chaos heb ik nog niet altijd onder controle. Schrijven, dat helpt, maar verder? Weet jij het misschien?

Wil je een reactie achterlaten, maar niet je naam of e-mailadres achterlaten? Geen probleem, dat kan ook, vul alleen de reactie in en klik op reactie plaatsen.

---

Last week, when I wrote my lastest blog, it was quiet around me and I thoroughly enjoyed it. No or little stimuli, I just function way much better when it is quiet and peaceful. The (temporary) low-stimulus society is doing me good and I feel relaxed. Or not quite?

A few weeks back I spoke about AD(H)D and fatigue. People with AD(H)D get tired faster than others, because we hear, see and feel everything. As I said before, the stimuli are everywhere! In the (temporary) low-stimulus society, however, my head and body do not completely relax. Something does not add up?

Oops, completely forgotten of course. Although I currently enjoy all the peace and quiet in the (temporary) low-stimulus society, my head is on 24 hours a day, 7 days a week. It is complete chaos in my head. People with AD(H)D almost always have their heads full with so many thoughts. You can compare it with tabs and folders. We always have too many tabs and folders open.

We also find every tab and folder equally important. We find it difficult to distinguish the important tabs and folders from the less important tabs and folders. That way it becomes even more chaos because everything (important and unimportant) is mixed up. It sometimes causes the tabs and folders with important information to be forgotten or not processed properly. Very handy indeed. This also requires a lot of energy and makes people with AD(H)D tired faster.

I have been aware of this chaos and busyness in my head for over 4 years now. Regardless of whether it is calm and quiet around me or not at all, the chaos is always with me. Sometimes that is fun, but often it is not. It takes a lot of energy and I often forget (important) things. So planning is definitely not my strongest point. What helps? I honestly don’t know. In the meantime, I am now 4 years further with the knowledge that I have AD(H)D and the chaos is not always under control. Writing helps, but what else? Do you know?

Do you want to leave a comment, but don’t want to leave your name or email address? No problem, you can, just fill in the comment section and click post comment.