English? Scroll down!

“School begint weer. Nu ergens onder die puinzooi je bureau weer vinden.” – Loesje

Voor sommigen in Nederland is de zomervakantie al afgelopen en zijn zij inmiddels begonnen aan het nieuwe schooljaar of zijn zij weer aan het werk. Zo zegt Loesje heel leuk dat school weer begint, maar ze is even vergeten dat ook het werken weer begonnen is. Ook daar moet men weer op zoek naar hun bureau onder alle puinzooi (ontken het maar niet). Sommigen zijn daarnaast nog aan het genieten van de laatste dagen van de zomervakantie, zij gaan aankomende maandag weer naar school of aan het werk. Gelukkig heb ik nog een week extra vakantie om rust voor mezelf te creëren.

Om even heel eerlijk te zijn, ik ben blij dat ik nog een week extra heb. Ik was namelijk even vergeten dat de zomervakantie bijna voorbij is en dat het “normale leven” (voor zover dat kan in tijden van de coronacrisis) weer gaat beginnen. De start van een nieuw jaar op school of op het werk is stressvol voor iedereen op elk niveau, maar kan vooral moeilijk zijn voor mensen met AD(H)D die net gewend zijn geraakt aan het rustiger tempo van de zomer. Ik weet bijvoorbeeld van mezelf dat ik tegelijkertijd heel angstig kan worden, maar ook heel enthousiast kan worden. Toch vind ik het erg moeilijk om me voor te bereiden zonder een paniekaanval te krijgen en veel stress te hebben..

Ik begin dit jaar niet met school, maar ik begin het eerste halfjaar met een stage. Het is een onwijs gaaf bedrijf (dat denk ik althans), maar het geeft me stiekem toch veel stress. Vind ik het bedrijf wel zo leuk als dat ik denk, ga ik daar mijn plek vinden, ben ik goed voorbereid en vinden zij mij ook wel leuk? Het zijn vragen waar ik momenteel heel erg veel over nadenk, terwijl dat misschien helemaal niet nodig is, maar toch denk ik erover na. Straks ben ik teleurgesteld, kan ik mijn plek niet vinden of vinden mijn nieuwe collega’s mij helemaal niet leuk. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb dat ik raar, moeilijk, vreemd of gehandicapt ben. Of dat AD(H)D zelfs een of andere ziekte is. Het geeft me veel stress, maar ook heel veel twijfels.

Wat ik doe? Schrijven, plannen en vooruitkijken, ook al zijn plannen en vooruitkijken ABSOLUUT NIET mijn beste eigenschappen. Ik check of ik alles heb en ik check of ik alles heb gedaan wat ik moest doen. Ik schrijf op wat ik heb gedaan, wat ik nog moet doen en wat ik allemaal voel. Schrijven is voor mij, maar ook voor mensen met AD(H)D het beste wat er is. 100% dat er dingen zijn die ik vergeet, maar ik doe ook gewoon mijn best. Hoe doe jij het?

Wil je een reactie achterlaten, maar niet je naam of e-mailadres achterlaten? Geen probleem, dat kan ook, vul alleen de reactie in en klik op reactie plaatsen.

---

“School is starting again. Now find your desk somewhere under that mess.” – Loesje

For some in the Netherlands, the summer holiday has already ended and they have now started their new school year or are back at work. For example, Loesje says very nicely that school is starting again, but she has forgotten that work has begun too. There, also, one has to look for their desk under all the rubbish (do not deny it). Some are still enjoying the last days of the summer holidays, they are going back to school or to work next Monday. Luckily, I have an extra week of vacation to create peace for myself.

To be honest, I am glad I have an extra week. I had forgotten that the summer holiday is almost over and that “normal life” (as far as that is possible in times of the corona crisis) is about to start again. The start of a new year at school or work is stressful for anyone at any level but can be especially challenging for people with AD(H)D who have just gotten used to the slower pace of summer. For example, I know that I can become very anxious, but also very enthusiastic at the same time. Still, I find it very difficult to prepare myself for a new year, without having a panic attack and being under a lot of stress.

I am not starting with school this year, but I am starting the first six months of school with an internship. It is a really cool company (or so I think), but it secretly gives me a lot of stress. Do I like the company as much as I think I like it, am I going to find my place there, am I well prepared and do they like me too? These are questions that I am thinking about a lot at the moment, while that may not be necessary at all, but I still think about it. Maybe I will be disappointed, I will not be able to find my place, or my new colleagues will not like me at all. How many times have I heard that I am weird, difficult, strange or disabled? Or that AD(H)D is even some kind of disease. It gives me a lot of stress, but also a lot of doubts.

What do I do? Writing, planning and looking ahead, even though planning and looking ahead are ABSOLUTELY NOT my best qualities. I check if I have everything and I check if I did everything I had to do. I write down what I have done, what I still have to do and what I feel. Writing is the best thing there is for me, but also for people with AD (H) D. 100% that there are going to be things I forget, but I just do my best. How do you do it?

Do you want to leave a comment, but don’t want to leave your name or email address? No problem, you can, just fill in the comment section and click post comment.