Dutch? Scroll down!

AD(H)D in the workplace. Isn’t it better to keep such things to yourself? Someone asked me if I have been honest with my new employer about my AD(H)D from the start. In my last blog, I told you how I thought about that and whether I had been honest. What was also asked, after my last blog: “How did your application go?” and “How do you do something like that?”. Okay, that is definitely something I want to tell you more about. However, sometimes I want to tell SO MUCH when it is impossible to tell everything at once. So that is why I am writing a kind of sequel to my latest blog today (if you have not read it yet, check out my latest blog)!

I already said it in my previous blog, but I still want to pay attention to it. I don’t want to tell anyone what to do, of course, but I chose to be honest and I hope more and more people will do the same. It isn’t always fun or easy to be honest, but I noticed how it really makes certain things easier (it’s worth a try).

To be honest, I can’t remember EVERYTHING about my application, but I can still remember the big picture (luckily). Let’s just say, welcome inside the head of a person with AD(H)D.

Okay, my application. You often start with a letter of application, right? In a letter like that, you also tell a few things about yourself. Who you are, what you do, what your qualities are and what makes you you. You can say a lot in a letter of application, but I haven’t said anything about my AD(H)D in my letter. It’s not that I want to hide it, but I don’t think a letter of application is a way to say something like that. I also don’t say it in these kinds of letters just to avoid misunderstandings.

When will you tell? The moment you are invited for an interview you will, of course, get the inevitable question: “Tell us something about yourself”. Uh yes, there you are. Do you tell your new employer about your AD(H)D? Or not? Yes, I found it very exciting, but I also found it difficult and also felt very vulnerable. I started talking about myself and eventually, it just rolled out (I think). I’ve always been honest about it, why shouldn’t I be now. I’m not ashamed of it at all, it makes me who I am. Luckily, it was received positively.

Unfortunately, it is still not always received positively, and I really understand how hard it must be when you can’t be honest about it. AD(H)D does have disadvantages, but don’t forget the benefits! As organizations learn more about how ADHD manifests in an employee’s performance, they will discover there are many reasonable ways of managing an employee with ADHD. We are often creative, enthusiastic, driven, versatile and so much more! AD(H)D is a gift, not a disease!

Do you want to leave a comment, but don’t want to leave your name or email address? No problem, you can, just fill in the comment section and click post comment.

---

Hoe ging mijn sollicitatie?

AD(H)D op de werkvloer. Is het niet beter om zulke dingen voor je te houden? Iemand vroeg me of ik vanaf het begin eerlijk ben geweest tegenover mijn nieuwe werkgever over mijn AD(H)D. In mijn laatste blog heb ik jullie verteld hoe ik daarover denk en of ik inderdaad eerlijk ben geweest. Wat mij, na mijn laatste blog, ook gevraagd werd: “Hoe is je sollicitatie dan gegaan?” en “Hoe pak je zoiets aan?”. Oké, dat is zeker iets waar ik meer over wil vertellen. Soms wil ik echter ZOVEEL vertellen, terwijl het onmogelijk is om alles in een keer te vertellen. Vandaag schrijf ik daarom een soort van vervolg op mijn laatste blog (mocht je die nog niet gelezen hebben, check even mijn laatste blog)!

Ik zei het al in mijn vorige blog, maar toch wil ik er nog even aandacht aan besteden. Ik wil natuurlijk niemand vertellen wat hij of zij moet doen, maar ik heb ervoor gekozen om eerlijk te zijn en ik hoop dat steeds meer mensen dat zullen doen. Het is echt niet altijd leuk of fijn om eerlijk te zijn, maar ik merk hoe het bepaalde dingen echt makkelijker maakt (het is het proberen waard).

Om eerlijk te zijn, ik kan me niet ALLES meer van mijn sollicitatie herinneren, maar de grote lijnen (gelukkig) nog wel. Welkom in het hoofd van een AD(H)D’er zullen we maar zeggen.

Oké, mijn sollicitatie dus. Je sollicitatie begint vaak met een sollicitatiebrief, toch? In zo’n brief vertel je ook het een en ander over jezelf. Wie je bent, wat je doet, wat jouw kwaliteiten zijn en wat jou jou maakt. In een sollicitatiebrief kan je veel kwijt, maar ik heb in mijn brief niets gezegd over mijn AD(H)D. Het is niet dat ik dat achter wil houden, maar ik vind een sollicitatiebrief niet de manier om zoiets te vertellen. Ook doe ik dat niet om misverstanden te voorkomen.

Wanneer vertel je het dan wel? Op het moment dat je uitgenodigd bent voor een gesprek krijg je natuurlijk de onvermijdelijke vraag: “Vertel eens iets over jezelf”. Uh ja, daar zit je dan. Vertel je je nieuwe werkgever over je AD(H)D? Of juist niet? Ja, ik vond het heel erg spannend, ik vond het ook moeilijk en voelde me daarnaast erg kwetsbaar. Ik begon te vertellen over mezelf en uiteindelijke rolde het eruit (denk ik). Ik ben er altijd eerlijk over geweest, waarom zou ik dat nu niet zijn. Ik schaam me er ook totaal niet voor, het maakt mij tot wie ik ben. Gelukkig werd het positief ontvangen.

Helaas wordt het nog steeds niet altijd positief ontvangen. AD(H)D heeft inderdaad nadelen, maar vergeet de voordelen niet! We zijn vaak creatief, enthousiast, gedreven, veelzijdig en nog zoveel meer! AD(H)D is een gave, geen ziekte!

Wil je een reactie achterlaten, maar niet je naam of e-mailadres achterlaten? Geen probleem, dat kan ook, vul alleen de reactie in en klik op reactie plaatsen.