Dutch? Scroll down!
Last week I had something to celebrate. Last week it was exactly 6 months ago that I published my very first blog. It still sounds pretty crazy and I still can’t quite understand it. Your sweet and encouraging words were really overwhelming. Thank you, you are the best. You showed me what I do it for. For myself, but especially for all the others with AD(H)D who are also trying to find their way. As I said last week, I don’t have to help everyone, I am grateful if I can help a few.
However, what I didn’t tell you last week (oops, I forgot), is that I’m now also 10 weeks into my internship (only 10 more weeks left). My time at my internship flies by, I sometimes forget to enjoy it. I forget to enjoy all the new things I learn. I forget to enjoy the things I do and I forget to have fun with the new people around me. Wait, forgetting may not be the right word. I don’t quite know how to enjoy it. My internship looks different than I had in mind. We’re in the middle of a pandemic. We all work at home, including my colleagues and me. How to enjoy it then. What does the coronavirus do with the life of someone with AD(H)D?
When it all started
Like many, I got stuck at home in March of this year because of the coronavirus. Suddenly I had more time and much fewer stimuli (hello better concentration). Fewer stimuli, that sounds like music to the ears of an AD(H)D’er, right? At that moment I enjoyed that very much, it was very peaceful and quiet, wonderful. But now I’m 8 months further…
What to do now?
I know, it’s not easy for anyone, whether you have AD(H)D or not. Unfortunately, we experience certain things more intensely than others. Social isolation, motivation and concentration problems, and staying engaged during online work (and school). What are the risks? Depression? Dropping out at school? Underperforming at work… You’ll think, it’s not all that bad. Well, it is, it’s not easy, I know exactly how it feels. The coronavirus hasn’t made it any easier for me as AD(H)D’er.
Indeed, how am I supposed to enjoy my internship? How can I keep doing my job properly? How do I stay in touch with the people around me? Sometimes I already found it difficult to keep my attention when I was at the office. Now it’s complete chaos in my head. I forget to enjoy my internship because it’s a big mess. Yes, I hate that. Luckily I have amazing colleagues, friends, and family, but what if you don’t? Stay in touch with the people around you, even if you have to be a little creative right now. Go outside, be active. Or practice your favorite hobby. You never know.
Do you want to leave a comment, but don’t want to leave your name or email address? No problem, you can, just fill in the comment section and click post comment.
Vorige week had ik wat te vieren. Vorige week was het precies 6 maanden geleden dat ik mijn allereerste blog publiceerde. Het klinkt nog steeds best gek en ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten. Jullie lieve en bemoedigende woorden waren echt overweldigend. Dankjewel, jullie zijn de beste. Jullie hebben me laten zien waar ik het voor doe. Voor mezelf, maar vooral voor al die anderen met AD(H)D die ook hun weg proberen te vinden. Zoals ik vorige week al zei, ik hoef niet iedereen te helpen, ik ben dankbaar als ik er een paar kan helpen.
Wat ik vorige week echter niet heb verteld (oeps, vergeten), is dat ik inmiddels ook op de helft van mijn stage ben. Mijn stage gaat zo ontzettend snel, dat ik soms vergeet om ervan te genieten. Ik vergeet te genieten van alle nieuwe dingen die ik leer. Ik vergeet te genieten van de dingen die ik doe en ik vergeet plezier te hebben met de nieuwe mensen om me heen. Wacht, vergeten is misschien niet het juiste woord. Het lukt me niet helemaal om ervan te genieten. Mijn stage ziet er namelijk anders uit dan ik voor ogen had. We zitten namelijk midden in een pandemie. We werken allemaal thuis, ook mij collega’s en ik. Hoe moet je er dan van genieten. Wat doet het coronavirus met het leven van een AD(H)D’er?
Het begin van de coronacrisis
Zoals velen, kwam ik sinds maart van dit jaar thuis te zitten vanwege het coronavirus. Ineens had ik meer tijd en veel minder prikkels (hallo betere concentratie). Minder prikkels, dat klinkt als muziek in de oren van een AD(H)D’er, toch? Op dat moment genoot ik daar ontzettend van, rust en stilte, heerlijk. Maar ja, inmiddels ben ik 8 maanden verder…
Wat nu?
Ik weet het, het is voor niemand makkelijk, of je nu AD(H)D hebt of niet. Helaas ervaren wij bepaalde dingen heftiger dan anderen. Sociaal isolement, motivatie- en concentratieproblemen en betrokken zijn en blijven tijdens het online werken (en school). Wat zijn de risico’s? Depressies? Uitvallen op school? Onderpresteren op je werk… Je zal wel denken, het valt allemaal wel mee. Nee, het valt niet mee, ik weet precies hoe dit voelt. De coronacrisis heeft het voor mij als AD(H)D’er echt niet makkelijker gemaakt.
Inderdaad, hoe moet ik genieten van mijn stage? Hoe kan ik mijn werk goed blijven doen? Hoe blijf ik in touch met de mensen om me heen? Ik vond het soms al lastig om mijn aandacht erbij te houden als ik op kantoor was. Het is nu helemaal een chaos in mijn hoofd. Ik vergeet te genieten van mijn stage, omdat het een grote puinhoop is. Ja, daar baal ik van. Gelukkig heb ik sterren van collega’s, vrienden en familie, maar wat nou als je die nou niet hebt? Stay in touch met de mensen om je heen, ook al moet je een beetje creatief zijn nu. Ga naar buiten, wees actief. Of ga los met je favoriete hobby. Je weet maar nooit.
Wil je een reactie achterlaten, maar niet je naam of e-mailadres achterlaten? Geen probleem, dat kan ook, vul alleen de reactie in en klik op reactie plaatsen.
Eén reactie op “ADHD and a pandemic”
[…] went. My internship also goes very fast. Sometimes I forget to enjoy it. The pandemic, as I wrote in my last blog, has quite an effect on someone with AD(H)D. Working from home also has quite an impact on me, I […]
LikeGeliked door 1 persoon