English? Click here!

“Sanne, niet afstuderen, weet je het wel zeker?” Of: “Sanne, waarom stel je het met een halfjaar uit? Moet je dat wel doen? Is dat niet dom?” Of: “Waarom ga je niet nog ‘heel even’ door? Het zijn maar 6 maanden. Het is voorbij voordat je het weet!”

Inderdaad, ik ga NIET afstuderen. Maar wil dat zeggen dat ik gefaald heb? Absoluut niet!

Je leest het goed. Op dit moment zou ik eigenlijk afstuderen. En in augustus zou ik, eindelijk, mijn bachelor diploma in handen hebben. Maar nee. Het plan is gewijzigd. Ik ga niet afstuderen. Althans, niet nu. In september. Een halfjaar later dus. Of ik het zeker weet? Absoluut! Of het dom is? Nee! Waarom ga ik niet ‘nog even door’? Omdat ik rust nodig heb. En omdat ik tijd nodig heb. Om de ellende van het afgelopen jaar te verwerken en een plek te geven, weet je wel.

2021 was NIET mijn jaar

Ja, laten we zeggen dat 2021 NIET mijn jaar was. Om verschillende redenen. Ik verloor mijn motivatie voor praktisch álles. Voor mijn studie, voor mijn baan en voor de mensen om me heen. Uiteindelijk heb ik mijn motivatie na een paar maanden weer weten te vinden. Gelukkig! Maar vervolgens kwam er na 7 jaar een eind aan mijn relatie. En dat hakte erin. Véél meer dan ik dacht. Hallo, emotional roller coaster! En dat heeft me uiteindelijk doen besluiten voor mezelf te kiezen. Alle tijd nemen die ik nodig heb en even goed voor mezelf zorgen.

Voor mezelf kiezen

Ik ben gruwelijk perfectionistisch. En ontzettend bang om te falen. Om fouten te maken. Om mezelf, maar ook anderen teleur te stellen. En dat heeft alles te maken met mijn AD(H)D. Vaak omdat ik al met 1-0 achtersta. Voor mijn gevoel dan. Of ik écht met 1-0 achtersta? Nee, daar geloof ik niet in. Maar, bepaalde dingen kosten mij wél meer moeite en energie dan anderen. Sommige dingen pak ik niet zo snel op. En ik doe niet altijd alles op de manier zoals het zou ‘moeten’. Dat probeer ik dan, bewust en onbewust, te compenseren en te maskeren. En dat uit zich in mijn perfectionisme. Het was dan ook ontzettend moeilijk om voor één keer echt voor mezelf te kiezen.

Wat ga ik doen?

Ik heb zó lang getwijfeld over mijn afstuderen. Inderdaad, waarom ga ik niet ‘nog even door’? Ik ben geen opgever. Ik hoor niet te falen. Maar ik kon écht niet meer. Ik was op. En op het allerlaatste moment heb ik besloten om het afstuderen met een halfjaar uit te stellen. Was ik teleurgesteld in mezelf? Absoluut… Ik haatte het. Ik had in augustus klaar kunnen zijn. Maar een aantal weken geleden realiseerde ik me dat het helemaal niet erg is. Wat is een halfjaar op een mensenleven? Helemaal niks! En sindsdien is er een gigantische last van mijn schouders gevallen.

Ik heb NIET gefaald (en jij ook niet)

AD(H)D en bang zijn om te falen gaan hand in hand. Waarom? Onze hersenen werken niet zoals die van anderen mensen. We doen dingen soms op een andere manier. We pakken bepaalde dingen soms compleet anders op. En daar wordt niet altijd even goed op gereageerd. Hierdoor gaan we twijfelen aan onze eigen kunnen en krijgen we het idee dat we falen. Vervolgens proberen we dat dan weer te maskeren. En dat heeft uiteindelijk weer invloed op de manier waarop we over onszelf denken.

Ik ga niet afstuderen, maar dat betekent NIET dat ik gefaald heb. Het betekent dat ik mezelf in acht neem. Dat ik luister naar mezelf. En mezelf alle tijd geef die ik nodig denk te hebben. En geloof me, inmiddels ben ik zó blij dat ik die keuze gemaakt hebt.

Wij AD(H)D’ers mogen dan soms anders denken en doen. Dat wil niet meteen zeggen dat dat fout is of dat we gefaald hebben, want dat is niet zo. We doen het ‘gewoon’ net even anders.

See you next time! 💋

Wil je een reactie achterlaten, maar niet je naam of e-mailadres achterlaten? Geen probleem, dat kan ook, vul alleen de reactie in en klik op reactie plaatsen. Oh, en vergeet me niet te volgen!

---

“Sanne, not graduating, are you sure?” Or: “Sanne, why postpone it by six months? Are you absolutely sure you want to do this? Isn’t that stupid?” Or: “Why don’t you go on ‘just a little longer’? It’s only 6 months. It will be over before you know it!”

Indeed, I am NOT going to graduate. But does that mean I have failed? Absolutely not!

You read it correctly. Right now, I should be graduating. And in August, I would finally have my bachelor degree in my hands. But no. The plan changed. I’m not going to graduate. At least, not now. In September. Six months later. Am I sure? Absolutely. Whether it’s stupid? No! Why don’t I ‘carry on a little longer’? Because I need some rest. And because I need time. To process the misery of the past year and give it a place, you know.

2021 was NOT my year

Yeah, let’s say 2021 was NOT my year for several reasons. I lost my motivation for practically everything. For my studies, for my job and for the people around me. Eventually, after a few months, I managed to find my motivation again. Thank goodness! But then, after seven years, my relationship came to an end. And that took its toll. Much more than I thought it would. Hello, emotional roller coaster. And that made me decide to choose me. To take all the time I need and to take good care of myself.

Choosing me

I’m a terrible perfectionist. And extremely afraid of failing. Of being a failure. Of making mistakes. To disappoint not only myself but also others. And that has everything to do with my ADHD. Often because I’m already one step behind. Well, at least I think I am. Whether I really am one step behind? No, I don’t believe so. But certain things do demand more effort and energy from me. I don’t pick up some things as quickly. And I don’t always do everything the way I’m ‘supposed’ to do it. I try to compensate and mask this, consciously or unconsciously. And that manifests itself in perfectionism. And that is why it was extremely difficult to really choose me for once.

What am I going to do?

I have been in doubt about my graduation for so long. Indeed, why don’t I ‘carry on a little longer’? I’m not a quitter. I don’t give up easily. I’m not supposed to fail. But I really couldn’t do it anymore. I was worn out. And at the very last moment, I decided to postpone my graduation by six months. Was I disappointed in myself? Absolutely… I hated it. I could have been graduated in August. But a few weeks ago, I realised that it’s not a bad thing at all. What are six months in a lifetime? Nothing at all! And since then, the burden has been lifted from my shoulders.

I have NOT failed (and neither have you)

ADHD and being afraid to fail, go hand in hand. Why? Our (lovely) brains don’t work like those of other people. We do things differently sometimes. We don’t pick up everything as quickly as others. And so on. Not everyone responds positively to that. This causes us to doubt our own abilities and gives us the idea that we failed. We then try to mask this. And that affects the way we think about ourselves in return.

I won’t be graduating right now, but that does absolutely NOT mean I failed. It means that I take care of myself. That I’m listening to myself. And that I’m giving myself all the time I think I need. And believe me, I’m so glad I made that choice.

We, people with ADHD, may think and act differently sometimes. That doesn’t mean we do it wrong or that we fail. It’s not wrong, and we don’t fail. We ‘just’ do things a little differently.

See you next time! 💋

Do you want to leave a comment, but don’t want to leave your name or email address? No problem, you can, just fill in the comment section and click post comment. Oh, and don’t forget to follow me!